خاطرات رو بايد نوشت بخصوص اونهائي كه شيرينه. اما تلخاش هم ياد آوريش تلخه هم آدم دلش ميسوزه. امروز پسرمون بيست روزه شد. اينو مينويسم تا يه روزي بخونه و بدونه كه در گذشته هاش چي گذشت. هنوز زرديش خوب نشده. اين نوع زردي يعني كمبود آنزيم G6PD اينطوري كه من فهميدم ممكنه تا 8 هفته خوب شدنش طول بكشه . ربطي هم به چيزي خوردن( سردي و گرمي) نداره- اين زردي همون فاويسمي بودنه. فاوا در لاتين بمعني باقلاست. خوردن باقلا بخصوص خام در طول دوران بارداري يا حتي قبل از اون باعث ميشه كه در آينده احتمال زردي بچه هاي متولد شده از اون مادر بالا بره.البته بايد پس از 120 روز مجدد آزمايش بشن و ممكنه توي بزرگسالي خود بخود خوب بشه.
كارن تقريبا 7 بار تا بحال آزمايش خون داده كه دلمون كلي بحالش سوخته و مامانش هم كلي گريه كرده.خب ديگه . بالاخره بايد خوب بشه.
دوبار كه بستريش كردن حدود 3 شب و 5 روز شد روزآخر ديگه بهيج وجه توي دستگاه فتو درماني نميموند و جيغ هاي بنفش ميزد. ما هم رضايت داديم آورديمش خونه و الان كمي بهتره.
اميدوارم همه بچه ها سلامت باشن چون واقعا آدم دلش درد مياد وقتي فرياد ميزنن. تجربه تلخي بود
پستها
۳ نظر:
سلام- كوچولو
بدنياي ما خوش اومدي
اميدورام كه اينجا خيلي بهت خوش بگذره
سلام بر كارن و پدر و مادر مشتاق و دلسوزش.
اميدوارم هر چه زودتر خاطرات خوبتان مجالي به تلخ‌ترها ندهند. تولد فرزندتان را صميمانه تبريك مي‌گويم.
سلام بر عمو محمود
عمو جان ممنون از آرزوي شما. ما هم اميدواريم كه كوچولوي شما بزودي با سلامتي كامل بدنيا بياد و لحظات شما رو سرشار از عشق و نيكي و شادي بكنه.
راستي نميدونم بالاخره نامش رو معلوم كرديد يا نه اما اميدوارم كه هر چه زودتر تصميم بگيريد چون آخرهاش سخت تر ميشه.
ارسال یک نظر