اولين كلمه اي كه گفتم

فكر ميكنين اولين كلمه اي كه گفتم چي بود؟؟
حتما الان همه خانومها ميخوان بگن مامان. بايد بگم كه متاسفم براتون. چون من هم يه مردم . درسته كه  كوچولو موچولو ام ولي هر چي باشه بزودي مرد ميشم.
من توي هفته چهارم فروردين 89 يعني درست هفت ماه و نيمم كه شده، دارم  شروع مي كنم به حرف زدن. قبلا فقط جيغ ميزدم و وقتي كه شاد بودم دست و پا ميزدم. اما الان يكي دو كلمه بلدم.
خب اولين كلمه اي هم كه گفتم " بابا" است.( باباش كلي ذوق در وكرد)( مامانش هم كلي حسودي). خب ديگه از قديم و نديم گفتن حلال زاده به باباش ميره( ميدونم و بيسواد نيستم كه اون دايي نه بابا ولي خب به من چه كه من دايي ندارم؟؟ مجبورم به بابام برم، به كسي هم ربطي نداره( البته اين حرف دل باباست من كه بي تربيت نيستم)).
تازه بابا و مامان هم خيلي بدن كه عكس هاي جديد منو توي وبلاگم نميگذارن من كلي عكس جديد دارم . اونا اين روزها همش در حال خونه سازي اند.
مامان كه اصلا تا حالا يه مطلب هم برام ننوشته. اي شانس... . تو هم آره؟؟؟ باز دست بابا درد نكنه. من بابا رو خيلي دوست دارم ولي مامان رو اصلا دوست ندارم.هاهاها
نويسنده:
( چرا دروغ بگم خدائيش مامانش رو خيلي دوست داره ولي منو يه كم تحويل ميگيره. ولي گاهي كه سرش شلوغه اصلا تحويل نميگيره)