كوچك بزرگ من، چه مظلومانه ميخوابي. احساس ميكنم خيلي مظلوم تر و بيگناه تر از اوني هستي كه بتونم وصفش كنم.
عشقم فرزندم اميدوارم خداوند روحي عظيم بهت بده كه بتوني روزي دست مظلومان دنيا رو بگيري و بدادشون برسي.
چقدر مطلب توي ذهنم دارم برات بنويسم اما انگار مشكلات زمان و مكان و تمركز رو از من ميگيره و همش زمان كم ميارم. منو ببخش.
عزيزم نميخوام هيچگاه زماني برسه كه روح تو هم در تكرار مكررات گرفتار بشه. اميدوارم كه قدرت ذهن و روحت هميشه نجات بخش تو از ياس فلسفي زندگي باشه.
برايت بهترينهاي هستي رو آرزو ميكنم.
دوستدار ابديت
پستها
۲ نظر:
نگاش کن تو رو خدا عین فرشته ها خوابیده .
کارن جونم روزت مبارک .
کوچولو برات لباس سوغاتی آورم از سفر.به بابات بگو با اونا ازت عکس بگیره اینجا بذاره تا همیشه بعدنا یادم بیفتی:)
چه عجب بابات یادش اومد برا توام مطلب بذاره:)
ارسال یک نظر